Klachten
‘ik slaap onrustig, en als ik dan tegen de ochtend dan toch nog even wegdommel, voel ik me net een uitgeknepen citroen, absoluut geen fut, geen spat energie, om over mijn concentratie maar te zwijgen. Ik vergeet echt alles wat los en vast zit. Ik sleep me door de dag heen en verlang naar het weekend. En als het dan zover is, hang ik als een zoutzak in de stoel voor de tv.’
Aan het woord is een keurig geklede dertiger. Ze is projectmanager, vertelt ze me, bij een groot bedrijf, en heeft de laatste jaren de ene reorganisatie na de andere over zich heen gekregen. ‘Ik heb nog mijn baan, maar voor hoelang. Ben ik de klos in de volgende reorganisatieronde?’
‘Constante hoofdpijnen, en de pijnen in mijn rug en nek maken me hoorndol. Ik ben bang dat ik echt wat onder de leden heb. Moe, moe en nog eens moe. Mijn vriend houdt het ook niet langer met me uit. Ik ben prikkelbaar, cynisch. Als ik denk aan de stapel achterstand op mijn bureau, en wat er de volgende dag op mijn lijstje staat, word ik nu al onpasselijk. Ik zou me het liefste diep verschuilen onder mijn dikke deken, en me zo verstoppen dat niemand me meer vindt……’